Zdjęcia makro owadów. Jak wiele osób reaguje na nie niechęcią, obrzydzeniem. Nurtowało mnie pytanie – dlaczego?

Dla mnie zdjęcia takie przedstawiają piękno. Pojęcie względne, powie ktoś. Tak, ale co to znaczy. Zadaj sobie to pytanie. Możliwe, że patrzysz na takie zdjęcia dość nieświadomie, biorąc automatycznie z wzorców zachowań ogółu, wychowania, doświadczeń, przeważnie archetypów.
Bo pomyśl, co takiego pięknego jest w owadach, w zdjęciach owadów?
Dla mnie, gdy spojrzę ze świadomością jest w nich wiele takich rzeczy.
Poparz jakie mają rozmaite kolory i wzory na swoich ciałach, zauważ idealne dopasowanie do warunków w których żyją, zachwyć się mądrością natury – maleńkimi punkcikami, z których składają się owadzie oczy. Zwróć uwagę na tęczowe odbicia światła w skrzydełkach muchy, na delikatne końcówki łapek, które pozwalają jej trzymać się powierzchni. Odkryj ten świat, odkryj go własnymi oczami, nie oczami ogółu czy banalnego stwierdzenia „przecież to obrzydliwe”.

I jeszcze jedno. Co daje Ci patrzenie na takie zdjęcia z obrzydzeniem? Czy dobrze się wtedy czujesz? Jeżeli nie, to po co wybierasz taki ich odbiór?
Czy nie przyjemniej jest zachwycić się naturą, inteligencją przyrody, przestać widzieć wroga w środowisku?
Możliwe, że milej byłoby Ci patrzeć na tego rodzaje fotografie jak odkrywca z ciekawością, co też jeszcze tam zobaczę, jaki szczegół?

Zgoda, też nie przepadam gdy taki czy inny robaczek zagości na moim ciele podczas letniego leżakowania, mogę nawet wystraszyć się osy, to normalne, ale czy to przesądza o tym, że sportretowane owady są takie brzydkie?
Podsumowując, owady ani nie są piękne, ani brzydkie – po prostu są. Jednak to jak wybieramy patrzeć na nie ma na nas niemały wpływ. Ja już wybrałam swoje wyobrażenie o nich – takie, które dla mnie wydaje się być korzystniejsze, przyjemniejsze i ciekawsze.

Z dzisiejszych „łowów”:

Więcej makro w galerii TUTAJ